De NGO Global Health Advocate heeft een diepgaand onderzoek gevoerd naar de wijze waarop de vaccin contracten tussen Big Pharma en de EU commissie in 2020 en 2021 tot stand zijn gekomen. Zoals te verwachten viel zijn er veel zaken gebeurd die het daglicht niet kunnen verdragen en geheim zijn gehouden voor het grote publiek.
In deze link het rapport van NGO GHA :
Hieronder de belangrijkste elementen van dit rapport :
"
Farmaceutische bedrijven hadden enorme macht tijdens de COVID-19 pandemie. Maar toch.., hoe deze macht werd uitgeoefend was vaak verborgen voor het publiek. Regeringen ondertekenden overeenkomsten en verzetten zich tegen pogingen om meer informatie bekend te maken. Het beschermen van commerciële belangen ging vaak ten koste van meer transparantie en verantwoording over prijzen, leveringsschema's, eisen inzake dosisoverdracht en verbintenissen inzake intellectuele eigendom. Dit is informatie die de wereldwijde toegang tot COVID-19-vaccins had kunnen verbeteren. Geheimhouding ondermijnde de volksgezondheid.
Dit verslag schetst de omstandigheden waarin de onderhandelingen over het COVID-19 vaccincontract plaatsvonden. Belangrijke belanghebbenden die betrokken waren bij de onderhandelingen en de besluitvorming deelden
hun insider perspectieven voor dit verslag.
Onze analyse onderzoekt de mate van invloed die Big Pharma in het sturen van het besluitvormingsproces van de EU en hoe dit de wereldwijde ongelijkheid heeft aangewakkerd. Wij onderzoeken hoe particuliere belangen voorrang kregen, hoe het Europees Parlement en de burgers buitenspel werden gezet;
en hoe dit van invloed was op de besluiten van de EU over de COVID-19-contracten en de TRIPS-vrijstelling. Dit verslag wordt gevolgd door een tweede verslag, dat een juridische evaluatie van de contracten zelf is.
PRIVE BELANGEN OP DE SNELSTE WEG
Reeds vóór de COVID-19 pandemie,hebben diverse maatschappelijke organisaties zorgen geuit over de rol en de macht die de farmaceutische industrie uitoefende in de besluitvorming van de EU. Nadat de Europese Raad in 2016 erkende dat er een probleem is met het huidig model van "winst boven mensen" en de EC vroeg om haar systeem van stimulansen te herzien, heeft de farmaceutische industrie haar lobbymachine in Brussel in gang gezet en een voorstel tot herziening van de farmaceutische basiswetgeving ingediend.
De wetgeving is gepland voor begin 2023.
Een voorbeeld van de macht van de farmaceutische industrie over de EU blijkt uit het 2019 onderzoek van Global Health Advocates en Corporate Europe Observatory ""In the Name of Innovation" in gezondheidsonderzoek.
Hierin wordt belicht hoe de farmaceutische handelsvereniging en lobbygroep EFPIA (European Federation of Pharmaceutical Industries ) de agenda en de prioriteitenstelling van de 2,5 miljard euro aan publieke EU onderzoeksfondsen van het Initiatief inzake innovatieve geneesmiddelen (IMI) controleerde.
Uit het onderzoek blijkt dat in plaats van deze middelen te gebruiken om op zinvolle wijze te investeren in onvervulde medische behoeften, het IMI
zich richtte op gebieden die commercieel winstgevender waren voor de industrie. Het overwicht van de invloed van de industrie in het bestuur van het IMI en financiële en verantwoordingsstructuren van het IMI bezorgde EFPIA enorme macht bij de besluitvorming.
HOE DE PUBLIEKE MIDDELEN WERDEN BESTEED
De invloed van de farmaceutische bedrijven nam alleen maar toe tijdens de COVID-19 pandemie. Uit lobbygegevens blijkt dat farmaceutische lobbygroepen en bedrijven uitgebreide toegang hadden tot de beleidsmakers van de EU.
Tussen januari 2020 en september 2022 hebben bijna 100 ontmoetingen met de hoogste EG-ambtenaren plaats gevonden. Dit cijfer houdt geen rekening met informele communicatie zoals spontane telefoongesprekken, die niet in de transparantieregisters worden geregistreerd.
Alleen al in 2020 en 2021 besteedde Big Pharma meer dan 30 miljoen euro aan EU-lobbyuitgaven. Zodra de COVID-19-vaccins waren ontwikkeld, was er een stormloop op landen om er toegang toe te krijgen. Ook de lidstaten van de
EU, die heel graag wilden proberen de stijging van infecties en ziekenhuis opnames een halt toe te roepen. Een handvol farmaceutische bedrijven had daarom de overhand in de onderhandelingen, in wat toen werd beschouwd als
een noodsituatie. Om efficiënter en sneller te zijn,hebben de EU-lidstaten
overeenstemming bereikt over een gezamenlijke aanpak waarbij de EG
zou onderhandelen en namens hen overeenkomsten zou sluiten met farmaceutische bedrijven.
GEEN PLAATS OP DE ACHTERBANK VOOR DE BURGERS EN HET EUROPEES PARLEMENT
"Transparantie in een democratisch systeem zorgt ervoor dat mensen gemakkelijker kunnen deelnemen aan het besluitvormingsproces. De instellingen kunnen slechts een grotere legitimiteit en doeltreffendheid genieten
zolang zij volledige verantwoording verschuldigd blijven aan de burgers".
"Iedereen kan deze krachtige woorden lezen op de website van het Europees Parlement (EP). Maar als we kijken naar de COVID-19 vaccincontracten van de EU, is dit niet precies hoe de dingen gelopen zijn. In werkelijkheid was de publieke kennis van de specifieke voorwaarden van de contracten met opzet zeer beperkt.
EEN VOERTUIG MET GETINTE RAMEN
Na de ondoorzichtigheid van de COVID-19 onderhandelingen over het vaccincontract, begon het EP vragen stellen over het proces en hoe het overheidsgeld werd besteed maar ook over de inhoud van de contracten zelf.
In 2021 berichtte de New-York Times dat de inleidende onderhandelingen tussen de President, Ursula von der Leyen, en Pfizer CEO Albert Bourla, per sms waren gevoerd. waarbij alle officiële communicatiekanalen werden omzeild waardoor de EC voorzitter aan de publieke controle werd onttrokken.
In januari 2022, bekritiseerde de Europese Ombudsman - Emily O'Reilly - hoe de EC omging met een verzoek voor publieke toegang tot tekstberichten tussen haar voorzitter en Pfizer, en concludeerde dat er sprake was van "wanbeheer" van de kant van de EC. De EC reageerde op dit verzoek door te zeggen dat
dergelijke berichten niet zijn geregistreerd. De Ombudsman repliceerde hierop dat " "Niet alle tekstberichten moeten worden opgenomen, maar tekstberichten duidelijk onder de EU transparantiewet vallen die in grote lijnen stelt dat
het de inhoud is en niet het medium dat telt als het gaat om het opnemen van EU-documenten. Werkgerelateerde tekstberichten moeten worden behandeld als EU-documenten - en dus geregistreerd worden zodat het publiek er toegang toe kan vragen."
In september 2020 zijn verschillende NGO's en leden van het Europees Parlement begonnen met het indienen van informatie verzoeken om toegang tot documenten van de EC te komen, overeenkomstig hun rechten op grond van
EU-Verordening 1049/2001. Zij vroegen om de namen van de onderhandelaars, notulen van vergaderingen, toegang tot de correspondentie tussen de industrie
en de onderhandelaars of de EC, de verslagen van de vergaderingen, en vooral: toegang tot de gesloten contracten.
Corporate Europe Observatory (CEO) diende twee verschillende verzoeken in, één voor de contracten en één voor gerelateerde documenten.
Olivier Hoedeman, onderzoeks- en campagnecoördinator bij CEO deelde met
ons het volgende over hun verzoeken : " voor het ene, de contracten, kregen we
heel vroeg een afwijzing en op de andere hebben we helemaal geen reactie gekregen "
De Ombudsman opende toen een onderzoek naar de weigering van de EC om het publiek toegang te geven tot de gevraagde documenten en het verzuim van de EC om het verzoek te behandelen. Dit leidde op zijn beurt tot de publicatie van zwaar bewerkte contracten en een belofte om te overwegen documenten met betrekking tot de onderhandelingen beschikbaar te stellen.
Tevreden met het antwoord van de EC sloot de Ombudsman het onderzoek af.
Vijf Groene parlementsleden, waren ontevreden met de medegedeelde contracten waarvan het merendeel zwart was gemaakt en gingen zo ver dat ze
een klacht tegen de EC indienden bij het Europees Hof van Justitie. :Europarlementariër Michèle Rivasi (Groenen, Frankrijk), die ook deel uitmaakt van het team dat de rechtszaak tegen de EC heeft aangespannen is van mening dat de EC de contracten niet wilde openbaar maken omdat ze slecht onderhandeld en tegen de belangen van de burgers zijn.
De groene parlementsleden waren niet de enigen die ontevreden waren met de manier waarop de EC de zaak behandelt. In oktober 2021 heeft de plenaire vergadering van het Europees Parlement een resolutie aangenomen over EU-transparantie bij de ontwikkeling, aankoop en distributie van COVID-19-vaccins.
Na niet nagekomen beloften van de EC om de meeste documenten vrij te geven
met betrekking tot de COVID-19 vaccin onderhandelingen,heropende de Ombudsman het onderzoek in januari 2022. Dit resulteerde in de publicatie
van bijkomende reeksen van bewerkte contracten tot juni 2021 waarna het tweede onderzoek werd gesloten. De Ombudsman verzocht echter
dat de EC tegen uiterlijk 18 januari 2023, conform haar eerdere belofte, alle documenten zou vrijgeven. Op 09.01.2023 had de Corporte Europe Observatory ( CEO ) echter nog altijd geen update ontvangen.
In de marge : op 02.02.2023 nog steeds niet.
Wat de rol van België en eerste minister Alexander De Croo in dit alles is geweest leest u in het artikel van Politico. https://www.politico.eu/article/covid-vaccine-poor-countries-waiver-killed/
Commenti