MANTERRUPTION & GASLIGHTING

OPINIE - Carine Knapen

De verdraagzaamheid in deze wereld is al lang zoek. Mensen zijn verschrikkelijk onverdraagzaam. Het gaat alleen nog maar om het eigen "ik". Van enig geduld, begrip voor de situatie van de ander, respect en beleefdheidsnormen is hoegenaamd geen sprake meer. De bijl van het oordeel en de veroordeling wordt te pas en te onpas boven gehaald en je kop er bijna letterlijk afgehakt.

Bewondering kan in één seconde omslagen in onverschilligheid of, als het tegenvalt, blinde haat.

Heel wat mensen kampen met zo'n sterke, diepgewortelde frustraties en onzekerheden dat allerlei fenomenen en syndromen zich steeds vaker, sneller en harder voordoen. Het lijkt wel of de wereld vol pyschopaten zit en de normaliteit verwordt tot een abnormaliteit of alleszins de regel is geworden, eerder dan een uitzondering.

Vandaag ga ik me even toespitsen op manterruption en gaslighting waarvan ik zelf, de laatste tijd, meermaals het voorwerp heb gevormd.

Manterruption is het fenomeen waarbij mannen vrouwen stelselmatig onderbreken wanneer ze spreken, ze kleineren en over hen heen spreken of lopen, hen in woord en daad minderwaardig ( proberen te ) laten voelen en simultaan hun wil en macht ( proberen ) op te leggen.

Gaslighting is dan weer een vorm van psychologische manipulatie waarbij de pleger er, al dan niet bewust, op uit is het slachtoffer (tegenstander) mentaal te ontredderen door bij hem of haar twijfel te zaaien over het eigen gezonde verstand en bij bepaalde gebeurentissen die hij/zij veroorzaakt heeft de zaken stelstelmatig zo te verdraaien dat de ander er als grote schuldige, leugenaar of fantaisist uit komt.

Een voorbeeld :

Op aanraden van een FB-vriendin heb ik in Antwerpen een arts, gespecialiseerd in orthomoleculaire geneeskunde en - door hem benadrukt " vrijgezel en op zoek naar een partner " - geraadpleegd. Dat is voor mij telkens 90 minuten rijden ( en nog eens 90 minuten terug ) maar ik had het er voor over want hij beweerde dat hij mij kon helpen.

Bij de eerste consultatie sprak de man zijn bewondering uit voor mijn persoon.

" Ik heb veel bewondering voor u, u bent een BV, u hebt veel voor de mensen gedaan dus nu wil ik ook iets doen voor u; ik neem in principe geen nieuwe patiënten meer aan maar voor u maak ik een uitzondering ". Allez, dank u wel.

Iets meer dan één week en drie sessies later was ik al 537 euro armer. De eerste sessie 300 euro, de tweede 137 euro en de derde 100 euro. En dan heb ik het nog niet over de rekening van de bloedanalyse die nog in de bus moet vallen en waarvan ik de resultaten niet ken.

De man doet geen aangifte van de consultaties bij mijn mutualiteit. Afgelopen maandag vroeg ik hem waarom. Omdat hij 65 is en al met pensioen. " Ik ontvang elke maand maar iets van een 1.500 euro pensioen, dus ik blijf verder werken " zei hij. Ik moest mij echter niet ongerust maken want " wat u in principe zou terug krijgen van de mutualiteit is al afgetrokken van wat u mij betaalt "

Oh, echt ? Maar van al die consultaties is dus geen spoor bij de mutualiteit dus eigenlijk betaal ik u in het zwart. Dat maakt het wel een hele dure grap.

Stilte.

Over het feit dat hij tijdens elke consultatie honderuit vertelt over zichzelf, zijn hobbies, interesses, boot, huis en 4x4 in Frankrijk, ex-vriendin, procedures met de Orde van geneesheren en hij mij, telkens wanneer hij mij een vraag stelt ( wat toch gebeurt met de bedoeling om relevante informatie te bekomen me dunkt ) niet laat uitspreken, stelselmatig onderbreekt en dus ook onmogelijk kan registeren wat ik zeg wegens teveel bezig met eigen gedachten en woorden, evenals het feit dat ik hem al een paar keer had gevraagd om mij niet te onderbreken maar te laten uitspreken, hebben we het maandag niet meer gehad, wegens niet relevant of toch niet op dat ogenblik.

Hij gaf me een nieuwe afspraak op vrijdag om 11u30, zoals de week voordien waarbij hij beide keren benadrukt heeft dat hij op vrijdag gewoonlijk niet werkt maar voor mij een uitzondering maakt kwestie van duidelijk te maken welke ongelooflijke gunst hij mij verleent om mij toch te willen ontvangen op een vrije dag, terwijl ik daar niet om gevraagd heb, net zo min overigens als alle behandelingen waartoe hij beslist heeft zonder enige inspraak of overleg. Hij heeft op voorhand niet voorgesteld om dit of dat te doen, mij geen keuzevrijheid gegeven. Dit en dat was wat ik nodig had om terug op de latten te komen. Ok, goed, doe maar. Ik stelde vragen terwijl hij bezig was met een behandeling. Wat is dit ? Voor wat dient het ? Waarom tapt u bloed af ? Wat spuit u in de fles en waarom? Hoe vaak moet ik dit doen ?

Afgelopen donderdagochtend, iets voor 8 uur, zag ik dat de arts mij tijdens de voorbije nacht, om 1u46, een sms had gestuurd met het bericht " ik zag in de boek dat je eigenlijk op donderdag om 11u30 een afspraak hebt, want ... eigenlijk werk ik niet op vrijdag.

Om 7u56 repliceerde ik " oei, donderdag gaat niet, we hadden wel degelijk afgesproken op vrijdag, annuleer de afspraak dan maar ".

Om 9u35 schreef hij " ik zal vandaag annuleren en morgen houden want het staat dubbel; morgen ga ik daarna naar de schietclub, als je tijd hebt kan je meegaan "

Ik had me dus niet vergist, er was dus wel degelijk een afspraak gemaakt op vrijdag. Niets dubbel, er is nooit gesproken over donderdag. Ik beslis om er niets over te zeggen en reageer met " ok ".

Als hij het daarbij zou hebben gelaten zou ik vrijdag stipt om 11u30 bij hem zijn geweest, maar dat is anders uitgedraaid;

Donderdag om 13u51 stuurde hij opnieuw een bericht dat we eigenlijk op donderdag afgesproken hadden en hij op vrijdag niet werkt.

Ik ben geen slaaf van mijn telefoon dus ik zie dat bericht niet tot de volgende ochtend.

Vrijdag om 6u54 reageerde ik met : " ik zie dat je terug een bericht gestuurd hebt dan je de vrijdag niet werkt dus ik kom niet zodat je kan genieten van je vrije dag. Is maandag dan wel ok want je hebt me die dag ook een afspraak gegeven terwijl het 1 mei is, feestdag. Gelieve tijdig te laten weten, dank u"

Voor mij was het een uitgemaakte zaak. Afspraak ging niet door. Ik heb mijn phone opzij gelegd ben buiten iets anders gaan doen.

Om 12u zag ik op whatsapp dat hij om 10u51 opnieuw een lange sms gestuurd had met veel hoofdletters en uitroepingstekens om één en ander te benadrukken. Ik moest wel degelijk die dag komen want anders moest de kuur ozontheraptie helemaal opnieuw begonnen worden. " Dus, ook al is het wat later kom maar af, dan is de baan wat meer vrij en geen spits nu ", schreef hij.

Op dat ogenblik had ik de 6 andere tekstberichten die hij tussen 10u51 en 12u gestuurd had, nog niet gezien.

Ik repliceerde met " ik zie uw bericht nu pas, het is al 12 uur, wat nu ?

Hij weer : " kom maar af, ik verzet de schietclub naar 15 uur "

Ik beslis om alsnog naar Antwerpen te vertrekken en stuur " onderweg ".

Terwijl ik aan het rijden ben komen er 2 nieuwe tekstberichten binnen via sms. In de eerste vroeg hij " wanneer denkt u er te zijn ? dan kan ik mijn afspraak in Kontich schietclub verzetten " ( hoezo ? hij had dat toch al verzet naar 15u ? ) en meteen nadien een 2de bericht " annulaties de dag zelve worden ook altijd aangerekend " ( hoezo ? hij wist toch dat ik onderweg was en had eerder gezegd dat ik moest afkomen en het niet erg was als het wat later was ? )

Mijn oog viel op dat moment ook op 6 eerdere sms berichten die hij tussen 10u51 en 12u gestuurd had waarin hij helemaal over de rooie was gegaan omdat ik niet meteen gereageerd had op zijn tekstbericht van 10u51.

Ik beslis van daar niet op in te gaan en hem vanuit mijn auto te bellen om de horizonten op te klaren want dit was toch echt wel de spuigaten aan het uitopen.

Ik bevond mij op dat moment ter hoogte van Leuven, vlak voor de afslag naar de ring van Brussel waar het aanschuiven geblazen was, dus er was ruimte voor een verhelderdend gesprek.

Toen hij afnam was hij nog vrij rustig. Hij maakte er aanvankelijk geen punt van toen ik zei dat ik door de file verwachtte pas rond 14u bij hem te zijn. Het werd wel een punt toen ik aankondigde dat ik uiterlijk om 17u terug moest vertrekken omdat ik nog een afspraak had bij de kapper. Hij werd laaiend. Plots was het wel een probleem dat ik er pas rond 14u zou toe komen, want hij had naar eigen zeggen om 14 u in de schietclub afgesproken met iemand en had die persoon al gebeld om hun afspraak te verzetten naar 14u30 maar dat zouden we ook niet halen, want hij had minstens een half uur nodig voor de ozontherapie ( wat niet juist is, het duurt geen kwartier ), hij annuleerde de afspraak, ik moest volgende week dinsdag maar bellen voor nieuwe afspraken en helemaal opnieuw beginnen, hij had een leven en ik moest niet denken dat hij voor mij uitzonderingen zou maken ... en ... en....

Ik kreeg vreselijk op mijn donder, het was er helemaal over. Omdat hij maar bleef doordrammen had ik er plots genoeg van en zei " annuleer maar alles, ik kom niet meer ". Ik laat me niet op stang jagen. Is trouwens niet goed voor mijn gezondheid. Ik moet stress maximaal vermijden. Ik heb de afslag verlaten en ben richting Brussel beginnen rijden, voor een dagje shoppen voorafgaandelijk mijn bezoek aan de kapper.

Even later belde bij terug. Uit beleefdheid heb ik opgenomen. Hij begon weer te roepen. Ik heb tot 3 x geprobeerd om gezegd te krijgen dat ik mij niet op deze manier laat behandelen en hij degene was die door zijn berichten het hele gedoe veroorzaakt had, maar hij onderbrak mij stelstelmatig en bleef ziedend van woede doordrammen. Ik heb wel 10x na mekaar gezegd " stop", " stop " " stop " ...maar hij hoorde me niet. Ik heb ingehaakt.

Hij belde me opnieuw. Uit beleefheid heb ik opnieuw opgenomen. Het eerste wat hij roepend zei was " ge gaat luisteren naar uw dokter, hebt ge dat begrepen ! Gij moet naar hier komen". Ah ja,? Ik moet helemaal niks en zeker niet als het op die manier gebeurt. Ik heb ingehaakt. Hij heeft me nog 2x gebeld, ik heb niet meer opgenomen. Wat volgde was nog een resem tekstberichten van zijn hand die ik tot deze ochtend niet geopend heb. Ik heb wel de eerste zinnen op mijn scherm zien verschijnen en die voorspelden niets goeds. Ze waren allemaal van dezelfde teneur. Hij stak zichzelf in een slachoffer rol. Ik moest de consultatie betalen want ik was de afspraak niet nagekomen en ik ben dit en dat, kortom hij heeft geen fout gemaakt en ik des te meer. Gasligthing van de bovenste plank. En daarmee is hij blijven doorgaan tot s'avonds.

Wat is dat toch met al die mannen die vrouwen proberen te onderwerpen aan hun wil, ze constant onderbreken wanneer ze iets proberen te zeggen of antwoorden op een vraag die hen gesteld is ?

Wat is dat toch met al die mannen die nooit de verantwoordelijkheid nemen voor eigen gedragingen, zich als een bully gedragen en dan ook nog eens ziedend van woede worden als je niet doet wat zij willen ?

De arts in kwestie is hierin zeker niet de enige. Ik heb het al vaker meegemaakt. Onlangs nog met een man ( ook van de medische sector ) met wie ik tevens een afspraak had.

Ik had het dubbele van de gebruikelijke tijd uitgetrokken voor de rit naar Meise.Het verkeer zat podicht. Ik heb hem op voorhand gebeld om hem via een boodschap te verwittigen dat ik 10 minuten later zou zijn ( ik verwittig altijd ) en mij bij aankomst geêxcuseerd voor de opgelopen vertraging maar de man heeft de eerste 15 minuten, super geïrriteerd, toch tegen mij zitten tieren omdat ik hem nutteloos tijd had laten verliezen. Mijn telefonische boodschap had hij niet beluisterd. Hij had wel wat beters te doen. En mijn excuses, daar had hij geen boodschap aan. Het is pas toen ik recht stond met de woorden dat ik zijn gedrag niet pikte dat hij ingebonden heeft en zelf aangaf " ok, we zijn op de verkeerde voet begonnen, we zullen met een schone lei opnieuw beginnen, zand erover ". Tijdens het gesprek onderbrak ook hij mij constant. Ik kreeg niets gezegd en heb meermaals moeten vragen om mij te laten uitspreken. Dat kostte hem moeite. Ik zag zijn woorden achter zijn lippen hangen. Mijn replieken op zijn vragen interesseerden hem eigenlijk voor geen meter. Aan de eindmeet begon hij opnieuw over mijn te laat komen. Toen ik hem vroeg waarom hij er opnieuw over begon, hij had er zoch zand over gedaan? " was dit geen inspiratiebron om te stoppen. Hij heeft me naar buiten begeleid en is tot op de stoep blijven doordrammen.

Moeten vrouwen het hiervoor beschreven gedrag van mannen in een bepaalde positie aanvaarden ? Neen, zeker niet. Het zijn allemaal sterk gefrusteerde wezens die maar één manier weten om mensen naar hun hand te zetten of erger nog, te onderwerpen aan hun wil en dat is door het laten gelden van de macht die ze denken te hebben maar in werkelijkheid een illusie is.

Hetzelfde geldt overigens voor mannen die geconfronteerd worden met dergelijk kwalijk gedrag van vrouwen ( want die bestaan uiteraard ook ).

Anderen opzadelen met een schuldgevoel ( of poging tot ) voor eigen gedragingen, is niet ok, net zo min als eigen frustraties afreageren op anderen.

Er bestaat nog zo iets als goed fatsoen, en wie dat niet kent, kan de eerste beste boom op zijn pad kiezen en daar eens flink tegen schoppen ( spreekwoordelijk wel te verstaan want ook bomen verdienen beter ).

Als u geconfronteerd wordt met iemand die u psyschisch tracht te manipuleren, blijf dan waardig maar laat u niet inpakken. Trek een grens tot daar waar het voor u toelaatbaar is en blijf op uw strepen staan. Wie die grens niet respecteert bekijkt het maar. U verliest niets wanneer u dit type figuren laat voor wat ze zijn. U wint daarentegen des te meer in eigenliefde, zelfsrespect en zelfvertrouwen.