Dank je wel Luc Luc De Wandel voor deze beklijvende bijdrage
De Clickperversie - Luc De Wandel
Lang geleden, toen de dieren nog spraken en ik zelf nog journalist was, werd de inhoud van een tv-reportage of een krantenstuk beoordeeld op zijn mérite, namelijk het waarheidsgehalte, de bondige begrijpelijkheid en eventueel de taalvirtuositeit.
Een krant die veel zulke stukken bracht, verkocht nog goed, en tv-programma’s van dat gehalte hadden goede kijkcijfers.
En toen kwamen de rankings en de ‘clicks’.
Omdat 80% van de mensen alleen titels en korte quotes lezen en nog kortere soundbites beluisteren, wordt de strijd voor dat korte aandachtsmoment met alle mogelijke middelen gevoerd, waarbij sensatie, angst zaaien en onrust wekken de ‘tools’ van de hedendaagse journalist zijn geworden.
Sinds het bestaan van Corona – een zégen voor de media, laten we wel wezen – is deze verfoeilijke trend letterlijk geëxplodeerd tot een pervers niveau. Of eerder: gebrek aan niveau.
Onze nationale zender gunt ons zo met Kerstmis een nadere blik op 5 dodelijke Coronaslachtoffers. Hun angstwekkende ondergang door toedoen van het ‘killervirus’ wordt uitgebreid uit de doeken gedaan. Het gaat om 2 tachtigers, 2 vijftigers, en 1 veertiger. 66% van de dodelijke slachtoffers die de VRT belicht, is dus jonger dan 60. Een verrassende keuze van testimonials, want in de realiteit is slechts 5% van de dodelijke slachtoffers jonger dan 60 jaar.
Onze staatzender stelt het overlijdensrisico van het virus voor jonge mensen dus 12 keren (!) gevaarlijker voor dan het in werkelijkheid is.
Toeval? Natuurlijk niet. Verhalen over jonge overledenen zijn sensationeler, zaaien meer angst en genereren meer clicks op de website. Een bewuste strategie dus. Pure misleiding.
Ook de hulpsinterklaas, een vrijwilliger die oudjes in een WZC ging vermaken, is gefundenes Fressen voor de media: alhoewel nog lang niet zeker is dat deze man een ‘superverspreider’ is zoals de media hem portretteren, laten ze geen kans onbenut om hem de schuld voor een 15-tal doden in de schoenen te schuiven. Als karaktermoord kan dat tellen. Hoe moet die man, die zelf geen symptomen had en er dus geen flauw benul van had dat hij het virus in zich zou kunnen dragen, zich voelen? Die vraag stelt het journaille zich vandaag niet meer. Als de clickteller maar loopt.
Zelfs medewerkers van Sciensano beklagen zich er intussen binnenskamers over dat uit hun enorme, dagelijks ververste, database van cijfers en grafieken de media er alleen de meeste negatieve en alarmerende uit halen om te gebruiken. Zelfs bij Sciensano zijn ze dat beu.
Er zijn wel meer mensen die dat beu zijn, onder andere uw dienaar en veel van zijn vrienden. Maar wie grijpt er in? Niemand. Journalisten zijn stuurloze projectielen geworden, die aan niemand nog verantwoording verschuldigd zijn en door niemand tot de orde worden geroepen. Alles kan, alles mag. Als de cijfers en de rankings maar goed zijn.
De resultaten liegen er dan ook niet om: nooit voorheen heeft zich zo’n angstpsychose onder de bevolking verspreid. Angst, die op haar beurt dodelijk is. Er kleeft dus bloed aan de handen van de journalisten die die angst zaaien.
Als men mij nu zou vragen wat mijn beroep was, en ik zou nog journalist zijn, dan antwoordde ik: ‘pooier’.
Veel eerbiedwaardiger.
Eigenlijk blijft er in deze omstandigheden maar één remedie over: met een groep geëngageerde burgers en ondernemers regelmatig ruimte kopen in kranten en op tv, en dan berichten plaatsen die een tegengif vormen voor de huidige, ongebreidelde indoctrinatie door gewetenloze clickjagers. Weerwerk op eigen terrein, dat moeten de media nu te verduren krijgen.
Doen? Edit om 23.41u - 27/12. De VRT vanavond: ‘Hoe weet ik wanneer ik gevaccineerd moet worden?’. Opnieuw pure indoctrinatie, aangezien er van moéten geen sprake is "
Comments